Na alle mooie verhalen van Monique over onze avonturen, wil ik jullie niet onthouden van mijn eerste werkweken hier in Moscow.

Het eerste wat opvalt is dat voor de Russen werk vooral een serieuze aangelegenheid is. Je komt duidelijk om te werken en niet om te lullen. Daarbij wordt er weinig gelachen. Dat was ook een van de dingen die ik snel moest afleren: vriendelijk lachen tijdens een gesprekje. Als je hier lacht zonder reden wordt je als dom beschouwt. Je kunt dus al een beetje invullen hoe een Rus over Amerikanen denkt. Als je daar bewust van bent, valt ook pas op hoe vaak je lacht tijdens praten. Helemaal als de tegenpartij niet terug lacht. Ondertussen kunnen ze wel gewoon vriendelijk zijn, alleen lachen ze er niet of weinig bij.

Een ander punt is dat het niveau van Engels over het algemeen niet heel hoog ligt op werk. Dat betekent dus dat gesprekken waar je normaal 2 minuten over doet ineens 10 minuten nodig hebt. Erg vermoeiend. Het gaat wel steeds beter. Op een gegeven moment begin je ook te wennen aan het accent e.d.

De eerste week moest nog een hoop dingen geregeld worden, waaronder het appartement. Dus van werk is er niet veel terecht gekomen. Daarbij ben ik halverwege de week gigantisch door mijn rug gegaan. Niet echt een lekkere start. In plaats dat men een krachtig persoon zien binnenkomen, zien ze een of andere stumper die erbij loopt alsof ie 80 is. Moet ik het weer van mijn persoonlijkheid hebben

. Morgen (vrijdag) ga ik naar een manuele therapeut. Hij wilde me in eerste instantie niet aannemen omdat hij geen engels praat en mijn russisch nog in de brabbelfase zit. Maar een collega die hem heeft aangeraden gaat nu mee de eerste keer om als tolk te fungeren. Kijk er nu al naar uit om in mijn onderbroek ergens in een kamer te staan, met een russische therapeut die geen engels praat en mij eigenlijk niet wilt hebben en een collega om te vertalen.

Pensioenleeftijd is hier trouwens 60 voor mannen, terwijl de gemiddelde leeftijd van een russische man 59 is (oorzaak nr 1 is vodka). Fantastisch toch? Scheelt de regering een hoop AOW. De pensioenen liggen hier sowieso heel laag. Dit zorgt er ook voor dat veel oude mannen doorwerken. Als bedrijf heb je geen recht om de mensen te dwingen hun pensioen in te laten gaan, zoals in NL. Dus hier lopen 2/3 mannen in het rond van over de 70 jaar.

Verder wordt de economische crisis hier hard gevoelt. De roebel is met meer dan 30% gedaald in 3/4 maanden. Je leest er ook constant over. Rusland is duidelijk teveel afhankelijk van de olie/gasprijzen. Ondertussen sluiten (te dure) winkels en gaan prijzen van importgoederen omhoog. Inflatiecijfer dit jaar is 13,4%. Voor het bedrijf betekent het ook veel crisis. Sinds oktober zijn de cijfers in vogelvlucht naar beneden gegaan. Moet je toch gaan nadenken hoe je daar mee om gaat. Voorlopig hebben we nog geen harde beslissingen genomen. Wel zijn we op zoek naar een andere kantoor locatie, omdat deze te duur is.

In ieder geval zit ik hier voorlopig wel goed. Er is een hoop te doen en zal me voorlopig geen moment vervelen. Uiterlijk april zullen we weer ff naar Nederland komen omdat onze visa dan afloopt. Hopelijk kunnen we dan onze werkvisa ophalen.

Bedankt voor alle berichtjes en reacties. Erg leuk om te lezen allemaal. Zodra internet is geinstalleerd gaan we skypen!

W.