Rondje Cotonou

Zaterdag was William vrij dus na het ontbijt in de auto op weg naar het huis, slechts 5 minuten rijden... De compound is nog niet helemaal klaar en er wordt overal nog hard gewerkt.

In ons huis zijn er ook nog wat mankementen. Zo is er in een kamer nog lekkage, de waterdruk is niet helemaal in orde, de airco werkt nog niet overal en er moet nog grondig worden schoongemaakt! Ze hebben niet alles heel mooi afgewerkt, wat echt heel zonde is, maar ondanks dat is het huis prachtig en kunnen we met gemak onze spullen kwijt.

De achtertuin is nog kaal, die kunnen we zelf inrichten. Overal schieten gekko's voorbij, die hebben hier enorm felle kleuren en vaak gecombineerd met zwart. Tot nu toe had ik alleen wat roze gekko's gezien, deze zijn heel apart.

Na het rondje huis zijn we met een omweg naar de Erevan, de hypermarkt gereden (vanaf huis straks ook maar 5 minuten rijden!). Ik heb mijn ogen uitgekeken, zoals al eerder beschreven zijn de hoofdwegen geasfalteerd en daarna veel zandwegen. Mooie huizen worden afgewisseld met wat minder mooie huizen en uit het niets duiken containeropslagplaatsen op. Veel huizen hebben een beveiligingman die dan op straat voor het huis staat.

Er wordt echt op straat geleefd. Overal zitten mensen langs de kant, ze slapen op straat of op hun motor. Bij de stoplichten (hebben ze hier ook!), zie je soms wat mensen in rolstoelen die bedelen. Al met al zijn de meesten goed verzorgd en hangt er geen vieze zweetlucht om heen!!

De hypermarkt was een verademing! Brede paden en geen dringende Russen, heerlijk! Op ons gemak de paden afgestruind en verbazingwekkend hoeveel ze verkopen... van Dora-poppen, tot een gereedschapset, van t-shirts tot fruit, van vlees tot tuinmeubilair, van gordijnrails tot Franse wijnen.... Geweldig! Alles wordt zelfs nog voor je ingepakt en men helpt mee om het in de auto te zetten. Van zeer weinig service en vriendelijkheid in Moskou naar een over de top service in Cotonou!

Eromheen waren nog een paar winkels, maar helaas was niet alles open. Bij de bakker de chocolade croissants en appelgebak uitgeprobeerd...ook heerlijk!

We zijn nog niet echt down town centrum geweest, daar schijnt het wel heel anders te zijn, maar voorlopig houden we hier wel even uit!

Eind van de middag nog wat baantjes in zwembad getrokken en op de kamer een dvd-tje gekeken.

Nu weer verder met Franse les!

Adieu!

Bonjour Cotonou!

We zijn inmiddels een paar dagen in Cotonou en wat een belevenissen....

Emma is heel onrustig, het hele hotel weet inmiddels dat we er zijn!! Ze heeft nu ook haar hoge stem ontdekt en is dat heel veel aan het oefenen....altijd gezellig!

Eind van de middag zouden we naar ons huis gaan kijken, maar toen William van het werk thuis kwam, lag Emma eindelijk net rustig te slapen, dus hebben we dat maar even zo gelaten en is William alleen gegaan. Er zijn nog een paar mankementen, maar die worden nu opgelost. Hopelijk komen de spullen maandag aan en kunnen de formaliteiten snel geregeld worden, zodat we weer een eigen plek hebben.

Donderdag rustig gestart en 's middags met Emma een rondje gelopen naar de Boulangerie - Patisserie, volgens de Lonely Planet: 'The bread, croissants, eclairs and cakes from this little bakery can rival those of any French Bakery'. Gelukkig stond er vermeld dat het naast het Air France kantoor was, want ik was op zoek naar een leuk, gezellig bakkertje met heerlijke volle vitrines en wat tafeltjes waar je lekker een kopje koffie kan drinken... het was een oud winkeltje met een mandje met croissants, chocolade broodjes, rozijnenrondjes en 2 soorten broden. Daarnaast stond een oude koelkast met een paar gebakjes erin. De mensen waren ontzettend vriendelijk en de rozijnenbroodjes heerlijk!!! Gezellig met een kopje koffie zitten zat er helaas niet in...

De wandeling er naar toe was ook een belevenis. We waren een wandelende aandachtstrekker. Zowiezo lopen er hier niet heel veel blanken (we zijn er 2 tegengekomen in een Jeep), en ook een kinderwagen is hier redelijk onbekend. Ik heb 3 keer de vraag gekregen of er een kindje in lag....

De Beniners zijn ontzettend vriendelijk en spreken ook redelijk Engels, dat had ik niet verwacht. Het straatbeeld bestaat uit een paar geasfalteerde wegen, veel motorfietsen (iedereen rijdt zonder helm), terreinwagens en langs de weg wandelen mensen in een sukkeldrafje, ook als het regent...

Er zijn veel kraampjes langs de weg, hoewel een kraampje al een groot woord is. Het hele gezin zit en/of ligt op een bankje (de vrouw zit, de man ligt te slapen en de kinderen spelen eromheen). Vaak hebben ze een koelbox met gekoelde dranken, verkopen ze brood, boeken, schoenen of prullaria. Vergelijkbaar met de standjes op onze Koninginnedagmarkt.

Het meest bijzondere waren de planten die in zakken langs de weg staan en zo verkocht worden. Ik heb ook een man onder een boom gezien met een rij overhemden en jasjes in hoesjes a la een stomerij, een wereld apart!

De temperatuur buiten is warm en even wennen. Meestal is het bewolkt en kan de lucht wat grauwig zien, maar dan is het buiten nog boven de 25 graden. We zitten vlak aan zee, dus het windje (ook wel warm) is heerlijk.

Zojuist is voor Emma een inklapbaar kampeerbedje van het hotel gekomen. Er moesten 4 mannen aan te pas komen en een gereedschapskist.... inmiddels 3 uur verder .... het bedje staat! Ik was alleen de hoeslakens vergeten ...

A bientot! Veel liefs uit Benin!

Op weg naar Cotonou!

Eindelijk is het dan zover.... Maandag 16 augustus zijn we met een vol gepropte taxi naar Brussel vertrokken, daar een nachtje geslapen en op ons gemak de volgende ochtend naar Brussel Airport Zaventem.

Inchecken ging goed, we hadden precies het aantal toegestane kilo's om in te checken. De handbagage werd ook getolereerd, dus bepakt en bezakt door de douane naar de gate die echt aan het aller uiterste puntje van de luchthaven lag. We waren ontzettend blij dat we een baby basket hadden geregeld, want hoeveel babies vliegen er nu naar Cotonou....? Nou, veel! Het leek bijna wel een charter naar een zonbestemming in het voorseizoen. Na het opstijgen werd de basket (een soort bakje zo groot als de reiswieg) geïnstalleerd, dekentje erbij en Emma heeft een beetje liggen slapen. Er gebeurde zoveel, dat was veel te interessant, dus veel slapen werd het niet. Aan het einde van de vlucht werd ze een beetje huilerig, maar verder prima gegaan!

Gelukkig vlogen we rechtstreeks, de vlucht wordt gecombineerd met Abidjan (Ivoorkust) en de ene keer vliegen ze via Cotonou naar Abidjan, de andere keer eerst naar Abidjan. Wat een geluk!

Bij aankomst werden we gelijk opgevangen door een vriendelijke Beniner en Beninse en in een comfortabele wachtruimte gezet met een drankje. Alles werd voor ons geregeld, de koffers gehaald, de douane formaliteiten, wat een onthaal! Met alle spullen richting Jean, de chauffeur van APMT en binnen 10 minuten waren we in het hotel.

Ben erg blij dat we zo werden ontvangen. Het waren erg veel indrukken dat korte stukje naar de auto. En wat een verschil met Moskou!!

Kenia dus....

Na een paar maanden van onzekerheid is de kogel eindelijk door de kerk. We gaan naar Nairobi, Kenia! Per 1 juli ga ik daar al beginnen. Dat betekent dus dat op korte termijn van alles moet worden geregeld. Marco en Eus waren begin juni ook nog even langs gekomen. Het was erg leuk dat ze er waren. Samen hebben we nog een hoop dingen gezien, met als hoogtepunt een tour door het Kremlinpaleis wat niet vaak voorkomt. Gelukkig kwam alles qua timing perfect uit. Zij zijn vandaag weg gegaan en nu hebben we een paar dagen om in te pakken.

Zaterdag 12 juni vertrekken we uit Moskou en gaan we naar Nederland. Op tijd om de eerste wedstrijd van het NL elftal te zien! Het is wel een beetje gek om weg te gaan. Aan de ene kant hebben we Moskou wel gezien, maar aan de andere kant is hier natuurlijk ook weer ontzettend veel gebeurd, met als hoogtepunt de geboorte van Emma. Nu dus op naar Kenia. Het land van de safari's, Gorilla Mountains en de tropische eilanden Zanzibar en de Seychellen op een paar uur vliegen. Heel wat anders dus dan Moskou. Maar we hebben er erg veel zin in en ook dat zal weer spannend worden. Nu eerst de verhuisstress overleven..........

Een jaar in Moskou

Tja, het is alweer ruim een jaar geleden dat we naar Moskou zijn verhuisd. En na een jaar in het Russische leven, al aardig gewend, of toch niet helemaal?

Zo krijg je gratis een cursus assertiviteitstraining en word je bijna asociaal. Zeker nu, zwanger waggelend met een dikke buik door de sneeuw en een koude wind, vind ik dat ik overal voorrang heb en recht heb op de kortste weg! Ook in winkels vlak achter de ander gaan staan en gewoon met je kar vooruit lopen, mensen gaan vanzelf opzij, meestal dan... als het je allemaal niet zint, gewoon in het Nederlands je uiten, verstaan ze toch niet en lucht lekker op!! Bij de zoveelste deur in je gezicht, gewoon de mensen na roepen, wie weet houdt men over een paar jaar de deur voor elkaar open, heb ik dan mooi een bijdrage aangeleverd!

Gelukkig merk je wel dat mensen omje heen, waar je vaker komt of langs loopt, je gaan herkennen engesprekjes beginnen. Zelfs de meest chagrijnige conciërge vrouw beneden is ontdooid (valt niet mee in deze vrieskou!), wellicht heeft het cadeautje met Oud & Nieuw ook geholpen, maar elke dag nu een vriendelijk woord en knikje!

De zwangere buik vinden mensen prachtig, het is hier heel gebruikelijk om niet alleen te vragen of het een jongetje of meisje wordt, maar ook gelijk naar de naam. Laatst vernomen dat de Russische man zijn bevallende vrouw achterlaat in de verloskamer, zodat zij zijn kind kan baren en hij gaat vervolgens op de gang wachten, want zoveel leed kan hij niet aan.... voor onze begrippen wel heel bizar! Watjes? Daarentegen staan ze wel in weer en wind de straten en stoepen te vegen en grind te strooien (misschien een oplossing voor jullie zoutprobleem..??), zodat we er rustig overheen kunnen waggelen.

Al met al, zijn we best redelijk aan het wennen, hoewel de lange winter echt nooit gaat wennen! Inmiddels weten jullie daar ook alles van, dus gedeelde smart, halve smart, alleen zitten wij er nog wat langer mee, dus wat medelijden mag best!

Verder zijn we natuurlijk erg druk aan het aftellen, de laatste loodjes en die zijn zeker het zwaarst! Gelukkig gaat alles goed, zijn alle spullen uit Nederland inmiddels aangekomen en uitgepakt. Aanstaande vrijdag gaan we weer naar de Perinatal kliniek, daar hebben we nu twee afspraken gehad met onze gynacaeloog. Tot nu toe zijn we nog steeds enthousiast over de zorg en begeleiding hier. Even spannend hoe we er gaan komen, want het heeft nu 4 dagen non-stop gesneeuwd en op ons balkon ligt nu bijna een meter sneeuw! Door een feestdag morgen, Men's Day heeft iedereen een lang weekend en wordt en niet zoveel geruimd. Vandaag lekker binnen gebleven, morgen hopelijk weer naar buiten!

Kortom, het is nog steeds niet saai hier!

Veel liefs, uit Moskou

Winter en Kerst in Moskou

Oeps, weer een tijdje geleden dat het laatste verhaal gepubliceerd is, nu eenkorte inhaalslag!

Inmiddels heb ik een bezoekje aan Nederland gebracht en als echte expat vrouw was ik het geld aan het uitgeven en Will hard aan het werk in Moskou. Hoewel geen bezoekjes aan de PC Hooftstraat, maar aan Babydump, Prenatal, Hema, H&M, wat een kleintje toch al niet nodig heeft... Nog veel en veel meer gekregen, je bent bijna 9 maanden jarig, zoveel cadeautjes krijg je (!), super bedankt!! Gelukkig komt het meeste met de verhuiswagen deze kant op, kon ik nog wat pindakaas potjes, stroopwafels en Unox worsten meenemen.

Ik ging nog weg met 10 graden boven nul en kwam terug met -17 graden...oeps, best koud! Een heel wit Moskou, wat inmiddels records verbreekt.... 19 cm sneeuw op 1 dag en 1700 km file, dus als jullie een keer vast staan...denk aan ons!! Hahaha, gelukkig gaat het leven hier grotendeels door en heeft de ondergrondse geen last van spoorproblemen.

Het was zelfs even spannend of wij wel een witte Kerst zouden krijgen, want ineens steeg de temperatuur naar boven het vriespunt, dus alle sneeuw weer gesmolten, een groot plassen- en modderfestijn. De afvoer is hier niet zo goed geregeld. We konden even een paar dagen genieten van sneeuwvrije stoepen, maar daar is vandaag een eind aangekomen. Net is er een soort sneeuwstorm uitgebroken, veel wind en nog veel meer sneeuw, dat het zicht niet meer als een paar meter is. Voorspellingen voor het weekend -20 to -25 graden....geen Oud & Nieuw feest op het Rode Plein voor ons....brrrr.

Gelukkig doet de verwarming het nog steeds!

We hebben een rustige Kerst gehad, de Russen vieren het Orthodoxe Kerst feest op 7 januari, dus de 25^e was gewoon een werkdag voor Will. Zelf ben ik naar het weeshuis gegaan, want zij houden de katholieke Kerst aan. Erg bijzonder! We begonnen met een kerkdienst, voorgeleid door een Amerikaan die twee Amerikaanse leerlingen had meegenomen uit Rome. Daarna met z'n allen bij de kerstboom gezeten en was het wachten op de ‘Kerstman' met de hulpfee. De kids maar roepen en roepen, en gelukkig, daar was de Kerstman! Omstebeurt mochten de kinderen dansen en zingen met de Kerstman en toen natuurlijk de cadeautjes.... Erg mooi om te zien, hoe ze daarop reageren. De een rende naar z'n kamer om in alle rust de cadeautjes te bekijken, de ander pakte alles in de huiskamer uit en weer anderen begrepen er helemaal niets van.

Daarna werd ik uitgenodigd voor de lunch met het bezoek uit Rome en andere vrijwilligers, erg bijzondere ervaring. Nog even gespeeld met de kinderen en toen weer terug naar huis. 's Avonds lekker gegeten en een filmpje gekeken. Tweede Kerstdag 's avonds bij vrienden gegeten, erg gezellig, erg laat geworden dus op zondag heerlijk geluierd!

Vanavond is er een feestje op Will's werk om het oude jaar af te sluiten. Tot 11 januari ligt alles hier een beetje stil, veel Russen gaan met vakantie.

Verder zijn we ons aan't voorbereiden op de bevalling, nog 10 weken te gaan...! Lekker cliché, maar het gaat zo snel! We zijn afgelopen dinsdag naar de Perinatal kliniek geweest, vanaf 36 weken, sta je daar onder controle en daar vindt dan ook de bevalling plaats. Helaas was ons contactpersoon ziek en kwamen we bij de directeur terecht. Erg vriendelijke, sympathieke Rus, die niet zo goed Engels sprak. De presentatie was half in het Engels en Russisch, maar we konden het nog redelijk volgen. Helaas niet alle vragen kunnen stellen en ook waren alle kamers bezet, dus was een rondleiding niet mogelijk. Gelukkig hebben we alleen maar positieve verhalen gehoord en was de eerste indruk ook positief. Het is eigenlijk een ziekenhuis, waar alleen maar bevallingen plaatsvinden tot en met de verzorging van kinderen tot 12 jaar. Er zijn twee Engels sprekende gynaecologen, maar de rest van het personeel spreekt bijna tot geen Engels... je kan altijd de assistent bellen voor de vertaling! Weer een extra motivatie om de Russische leerboeken in te duiken.

Zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte... wensen we jullie een gezellig Oud & Nieuw, en alle goeds voor 2010!

Veel liefs, William & Monique

Zon, zee, strand en sneeuw!

Vandaag is het dan zover... de eerste sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden in koud en guur Moskou. De komende twee weken geven de weersvoorspellingen een maximum temperatuur van 0 graden...

Een heel verschil met onze vakantie naar Eilat, gemiddeldboven de 30 graden!

Via een Russisch reisbureautje hadden een pakketreisje geboekt naar Eilat. Prima vlucht met Aeroflot en toen stonden midden in de woestijn, gelukkig opgewacht door een host. Met een bus door de woestijn naar Eilat en via wat hotelstops (lang leve de pakketreisjes) kwamen we aan bij ons hotel. Vergezeld met twee Russische dames met code naarm kerstpakket en touw, helaas geen foto durven nemen... maar neem de verpakking waarin je kerstpakket zit, die bruine papier slierten en plak die op een te vaak geblondeerd hoofd en je hebt een beeld van mevrouw een. Haar vriendin had het slimmer aangepakt, die had een rol touw genomen, daar vlechtjes van gemaakt en die in haar te vaak geblondeerde haar gevlochten. Bleek helaas niet zwembad-proof, waardoor de slierten kerstpakket en touw in het water dreven...

We zaten op 15 minuten lopen (ikloop niet zo snel meer) vanaf het strand, heerlijke bedjes onder de parasol,boekjes mee, zonnebrand, heerlijke frappuchino enfruit drankjes.

De dag op Dophin Reef was echt geweldig! Hoewel we helaas niet konden duiken of snorkelen met de dolfijnen, was het een indrukwekkende dag. Bij Dolphin Reef is een groot gedeelte strand en zee afgesloten waar dolfijnen vrij rond kunnen zwemmen. Via een drijvende houten pier, kun je een stuk de zee in lopen en naar de dolfijnen kijken, en met veel geluk aanraken! Af en toe springen ze omhoog en komen ze met hun snuitje eens kijken wat er allemaal aan de hand is.

Daarnaast waren er 3 relaxation pools met heerlijk warmwater, waarvan een pool met zout water,zeewater en bronwater. Je kon heerlijk dobberenen genieten van een relaxt muziekje onderwater. Af en toe werd jevia ronddraaiende bewegingen in het water gemasseerd, echt heerlijk!! Een heel aparte ervaring.

Na 17.00 uur verdwijnt de zon achter de bergen en gaan de meeste mensen naar huis. We hebben heerlijk gegeten aan het strand met uitzicht op zee en springende dolfijnen. Ongelooflijk! Denk dat ze wisten dat de meesten naar huis waren en was het hun tijd om te spelen, een heel mooi gezicht!!

Een paar dagen later naar Coral Reef geweest, waar Williamheeft gedoken en iklekker gesnorkeld.Ook hier was een pier in zeegebouwd en kon je van de ene pier naar de andere snorkelen. Enorm veel vissen gezien, echt geweldig!

Verder heerlijk geluierd enlekker bijgekomen.We hebben ons wel verbaasd over de massa Russische toeristendie er waren.Veel was ook op hen afgestemd. Russische flyers, menukaarten en van de receptionist tot ober tot beveiliging spraken gewoon vloeiendRussisch... om jaloers op te worden!!

De terugweg met IsAir ging ook goed.Onderworpen aan een compleet interview, met name Will, ik stond erbij en keek ernaar, zeg maar. Tuurlijk ook best raar, met een Nederlands paspoort naar Moskou... ga dat maar eens uitleggen! Na ruim een kwartier onze vakantie, familie en werk te hebben besproken werd er een complete kofferinspectie gedaan en konden we inchecken.

Met papieren handgeschreven boardingpass en een verklaring aan de douane dat we in Moskou woonden en getrouwd waren, konden we instappen en weer terug naar Moskou.

Daar zijn we dan weer. Gelukkig doet de verwarming het weer een beetje, monteur twee is langs geweest en Will onlucht nu elke avond de verwarming. Langzaamaan wordt het een beetje warmer in huis!

Vanuit koud Moskou met warme Eilat gedachte, veel liefs

From Russia with love...

Het is even stil geweest, terwijl er zoveel gebeurd is in de tussentijd... Vrijwilligerswerk bij het weeshuis van Mother Teresa, bezoek aan Nederland, bezoek van Wills moeder in Moskou, veel sight seeing en bezoekjes aan de Franse gynacoloog in Moskou... we zijn nu 4 maanden zwanger!!

Begon, achteraf, bij vertrek uit Istanbul, was de laatste ochtend niet lekker, moe, misselijk, maar dacht dat het aan de komende terugvlucht lag, vind vliegen nog steeds niet heel leuk! Uiteindelijk op zaterdag in mn beste Russisch een zwangerschapstest gehaald. Zondagochtend erg vroeg... de test gedaan en zwanger.

Die week erop naar de gynaecoloog (verloskundige kennen ze hier niet) en voor het eerst het hartje gehoord, wat bijzonder! Bij de echo kregen we gelukkig uitleg, want als leek bak je er nog niet zoveel van. Begin september de tweede echo (hier bij elk bezoek) en bloedonderzoeken en nu was er al een heel mensje, jemig!

Binnenkort de volgende afspraak, we zijn heel benieuwd!!

Het bezoek aan Nederland was heerlijk, nog even mee kunnen genieten van de mooie zomer, veel op terrasjes en op het water gezeten. Echt genieten!! In Moskou was het soms wel redelijk mooi weer, maar de eerste maanden was ik niet heel lekker, dus niet echt kunnen genieten.

Nog een bezoekje aan het Dolfinarium gebracht met de hele familie Schmal, en te snel weer terug naar Moskou. Bepakt en bezakt met alle cadeautjes en de gebruikelijke Nederlandse producten weer terug naar huis. Uiteraard stroopwafels meegenomen, die deelt Will dan op kantoor uit, lazen we een dag later op internet, dat C1000 de stroopwafels terug riep...oeps... we hadden nog een pakje over en inderdaad het ‘stonk'..., hebben we per ongeluk bijna TSES vergiftigd, maar tot nu toe nog geen schade claims ontvangen...pff!

In september is Wills moeder op bezoek geweest in Moskou en zijn we er op uit getrokken. In het weekend naar een van de buitenverblijven aan de rand van Moskou geweest, Komsomolskaya met het Nederlandse huisje.. en naar twee kloosters, het Danilovsky en Donskoj klooster.

Maandag het Kremlin bezocht inclusief de wapenkamer. Per dag zijn er maar een beperkt aantal kaarten beschikbaar en het was nog niet eerder gelukt om deze te bemachtigen, maar nu wat vroeger opgestaan en gelukt! Het was zeker de moeite waard, wat een pracht en praal! Denk niet dat het dan een ‘exclusief' bezoek is, want je loopt alsnog met een enorme groep door het museum, waar ook zwaar irritante gidsen tussen lopen, die je met hun vlaggenstok even weg bonjouren... op top Russische vriendelijkheid!!

Uitgeput van alle indrukken een hamburger gescoord bij de Mac op het Rode Plein. Dinsdag nog even terug voor het Rode Plein, de Basiliuskathedraal (gesloten) en het GUM, mooie warenhuis en op chique koffie met appeltaart genoten. Via de Oude Arbat weer terug naar huis.

Woensdag was Will 's morgens vrij en zijn we naar het bekende Tretyakov museum geweest. Hier wordt de grootse Russische schilderkunst tentoongesteld. Het was zo groot dat we maar een verdieping hebben gedaan en daarna lekker geluncht in het restaurantje om de hoek.

Achter gebleven met veel baby cadeautjes, dvd's en opkikker bouillon zijn we weer met zn tweetjes en een beetje. De week is voorbij gevlogen!

We gaan nu regelmatig met de auto op pad en dat gaat best goed! Het is wel wennen om de weg hier te vinden, maar met af en toe draaien en wat omleidingen lukt het best. Af en toe nog wel eng met al die andere idioten op de weg, en uit het niets opdoemende stoplichten.

Inmiddels is het ook gelukt om wat vrijwilligerswerk te doen, een heel verhaal, maar wel heel bijzonder, dus volgende keer meer...

Vanuit een koud Moskou, de verwarming is nog niet aangesloten en het is de laatste week rond de 10 graden....

Brrrrr groetjes!